Rapport d'activité du Dr. Sanders

Lucy est la petite sœur de Lena, une lumière dans sa vie et pour elle la bonté, la bravoure, l'espoir et la positivité personnifiées. Même si elles ne partagent pas la même mère, ce genre de situation est bien sûr chose rare et normalement impossible sur l’Arche. Le moins que l'on puisse dire c'est qu'entre les deux il y a un lien fort, presque fusionnel, et qu'avec les années cette relation unique a fait de nombreux envieux. Malgré leurs différences et parfois leurs différents, elles partagent une complicité et un attachement sans égal. Elles veillent l'une sur l'autre, partagent des moments que seules deux sœurs peuvent partager, se confient tout (ou presque)...

C'est pour cette raison que l'arrestation de Lucy fut une surprise et un grand choc pour Lena qui refuse toujours de croire en la culpabilité de celle-ci. Avant d'être embarqué loin d'elle par la garde, dans un déchirant au revoir, Lucy lui a demandé de lui promettre de laisser tomber, de vivre une belle vie, de tomber amoureuse, d'être heureuse et de faire toutes ces choses qu'elle n'avait pas pu faire autrefois parce qu'elle avait été à sa charge. Lena ne pouvait bien entendu lui promettre une telle chose car elle n'imaginait une vie sans elle et elle était prête à tout faire pour la sortir de là.

Ergo ego senator inimicus, si ita vultis, homini, amicus esse, sicut semper fui, rei publicae debeo. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, praesertim cum ego omnium meorum consiliorum atque factorum exempla semper ex summorum hominum consiliis atque factis mihi censuerim petenda. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, quis me tandem iure reprehendet, praesertim. Ergo ego senator inimicus, si ita vultis, homini, amicus esse, sicut semper fui, rei publicae debeo. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, praesertim cum ego omnium meorum consiliorum atque factorum exempla semper ex summorum hominum consiliis atque factis mihi censuerim petenda. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, quis me tandem iure reprehendet, praesertim.

Ergo ego senator inimicus, si ita vultis, homini, amicus esse, sicut semper fui, rei publicae debeo. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, praesertim cum ego omnium meorum consiliorum atque factorum exempla semper ex summorum hominum consiliis atque factis mihi censuerim petenda. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, quis me tandem iure reprehendet, praesertim. Ergo ego senator inimicus, si ita vultis, homini, amicus esse, sicut semper fui, rei publicae debeo. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, praesertim cum ego omnium meorum consiliorum atque factorum exempla semper ex summorum hominum consiliis atque factis mihi censuerim petenda. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, quis me tandem iure reprehendet, praesertim.

Ergo ego senator inimicus, si ita vultis, homini, amicus esse, sicut semper fui, rei publicae debeo. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, praesertim cum ego omnium meorum consiliorum atque factorum exempla semper ex summorum hominum consiliis atque factis mihi censuerim petenda. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, quis me tandem iure reprehendet, praesertim. Ergo ego senator inimicus, si ita vultis, homini, amicus esse, sicut semper fui, rei publicae debeo. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, praesertim cum ego omnium meorum consiliorum atque factorum exempla semper ex summorum hominum consiliis atque factis mihi censuerim petenda. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, quis me tandem iure reprehendet, praesertim.

Ergo ego senator inimicus, si ita vultis, homini, amicus esse, sicut semper fui, rei publicae debeo. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, praesertim cum ego omnium meorum consiliorum atque factorum exempla semper ex summorum hominum consiliis atque factis mihi censuerim petenda. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, quis me tandem iure reprehendet, praesertim. Ergo ego senator inimicus, si ita vultis, homini, amicus esse, sicut semper fui, rei publicae debeo. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, praesertim cum ego omnium meorum consiliorum atque factorum exempla semper ex summorum hominum consiliis atque factis mihi censuerim petenda. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, quis me tandem iure reprehendet, praesertim.

Ergo ego senator inimicus, si ita vultis, homini, amicus esse, sicut semper fui, rei publicae debeo. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, praesertim cum ego omnium meorum consiliorum atque factorum exempla semper ex summorum hominum consiliis atque factis mihi censuerim petenda. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, quis me tandem iure reprehendet, praesertim. Ergo ego senator inimicus, si ita vultis, homini, amicus esse, sicut semper fui, rei publicae debeo. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, praesertim cum ego omnium meorum consiliorum atque factorum exempla semper ex summorum hominum consiliis atque factis mihi censuerim petenda. Quid? si ipsas inimicitias, depono rei publicae causa, quis me tandem iure reprehendet, quis me tandem iure reprehendet, praesertim.